Mit o porwaniu Sabinek

Niedługo po utworzeniu Rzymu, Romulus wydzielił z miasta gaj, zwany asylum, który w praktyce stanowił bezpieczne miejsce dla wszelkiego rodzaju rzezimieszków. Jeśli ktoś popełnił jakąkolwiek zbrodnię, mógł tam zamieszkać i w ten sposób uniknąć kary. Do Rzymu zaczęli więc napływać złodzieje, zabójcy i inni liczni opryszkowie.

Nagle zauważono, że im więcej mężczyzn napływało do gaju, tym bardziej brakowało im towarzystwa kobiet, których tak mało było w Rzymie. By zdobyć niewiasty, Romulus wybrał najprzystojniejszych mężczyzn i w strojnym orszaku wyruszył szukać wśród okolicznych plemion kobiet, chcących wyjść za mąż. Niestety otaczające Rzym społeczności wiedziały o niechlubnej przeszłości mieszkańców asylum i nie chciały oddać córek w ich ręce.

Romulus zdecydował się odczekać kilka lat, a gdy zapomniano o dawnej niegodziwości jego kompanów, zorganizował wielkie igrzyska, na które zaprosił okoliczne plemiona. Przybyły na nie także panny sabiniańskie. Podczas uczty Romulus dał znak i każdy z dawnych rzezimieszków porwał jedną kobietę.

Po szokujących wydarzeniach w czasie rzymskiego święta, poszkodowani mężowie, bracia i ojcowie postanowili zaatakować Rzym i odzyskać zabrane im siłą niewiasty. Przewodzącym rodem byli Sabinowie, których kobiet porwano najwięcej, a wojskami przewodził Tytus Tacjusz.

Podczas bitwy nastąpił jednak nieoczekiwany zwrot akcji – porwane kobiety zaczęły błagać nienawistnych mężczyzn o zaprzestanie walk. Niewiasty nie tylko zdążyły pogodzić się ze swoim losem, ale także zyskały nowe rodziny, a nawet miały już potomstwo z dawnymi porywaczami. Namówieni do rozejmu Sabinowie i Rzymianie złączyli się w jedno państwo, którym Romulus zgodnie rządził z Tytusem Tacjuszem.

Jeśli masz trochę czasu i chciałbyś wesprzeć mnie w utrzymaniu strony CiekawaMitologia.pl, zapraszam do zrzutki:

Źródło:

• IMPERIUM ROMANUM

Więcej: