Skastrowanie Uranosa

Uranos zrzucił swych synów, zbuntowanych cyklopów, do Tartaru, mrocznych miejsc pod ziemią, które od powierzchni ziemi dzieli odległość taka sama, jaka dzieli ziemię od nieba: dziewięć dni spada kowadło, zanim dotrze na jego dno. Następnie z Matką Ziemią spłodził tytanów. Matka Ziemia namówiła ich, by napadli na swego ojca, co uczynili pod przywództwem najmłodszego ze swego grona, Kronosa, którego Ziemia uzbroiła w kamienny sierp. Zaskoczyli Uranosa we śnie, a bezlitosny Kronos skastrował go kamiennym sierpem, chwyciwszy lewą ręką genitalia (odtąd lewa ręka oznacza zły omen), po czym wyrzucili genitalia i sierp do morza w pobliżu przylądka Drepanon. Gdy krople krwi ściekające z rany padły na Matkę Ziemię, urodziła ona trzy Erynie, Furie, które mszczą zbrodnię ojcobójstwa i krzywoprzysięstwa. Nazywały się Alekto, Tyzyfona i Megajra. Z krwi tej zrodziły się również nimfy jesionu zwane Meliami.

Tytani wyzwolili następnie cyklopów z Tartaru i władzę nad ziemią przekazali Kronosowi. Ledwie jednak Kronos posiadł najwyższe stanowisko, zesłał cyklopów wraz ze Sturamiennymi do Tartaru i poślubiwszy swą siostrę Reę, panował w Elidzie.

Źródło:

• Robert Graves - Mity Greckie

Komentarze:

1. Mit ten zapisał Hejzod, który był Kadmejczykiem a Kadmejczycy przybyli z Azji Mniejszej prawdopodobnie z upadłego państwo Hettyckiego i przynieśli ze sobą mit o kastracji Uranosa. Wiadomo jednak, że nie pochodził on od Hettytów dlatego, że znaleziono wcześniejszą wersję hurycką. Mit może być odzwierciedleniem sojuszu wielu rozmaitych osiedleńców w południowej i wschodniej Grecji, których główne plemiona sprzyjały kultowi tytanów, przeciw wczesnym helleńskim najeźdźcom z północy. Wojnę wygrali, lecz potem rościli sobie prawo do suwerennej władzy nad mieszkańcami północnych rejonów, które wyzwolili.

2. Kastracja Uranosa może nie jest metaforą, jeśli niektórzy ze zwycięzców pochodzili z Afryki Wschodniej, gdzie po dzisiaj ludzie z plemiona Galla posiadają podczas walki małe sierpy, którymi kastrują swoich wrogów, a przecież jest wiele podobieństw między obrzędami religijnymi w Afryce Wschodniej a Grecji.

3. Według Hetytów Kumarbi (Kronos) odgryzł genitalia bogu nieba, Anu (Uranosa), połknął część nasienia, a resztę wypluł na górę Kansura, gdzie z nasienia wyrosła bogini. Poczęty w ten sposób bóg miłości zostaje odcięty od jego boku przez Ea, brata Anu. Oba te wydarzenia Grecy połączyli w opowieści o Afrodycie, która wyłoniła się z morza zapłodnionego odciętymi genitaliami Uranosa. Następnie Kumarbi rodzi jeszcze jedno dziecko, wyjęte tym razem z jego uda - podobnie jak Dionizos ponownie się narodził z uda Zeusa - które, „Nóż, który odciął Ziemię od nieba”, występuje w tej samej opowieści jako narzędzie, którym zgładzono urodzonego z Ziemi olbrzyma Ullikummi, syna Kumarbiego.

Jeśli masz trochę czasu i chciałbyś wesprzeć mnie w utrzymaniu strony CiekawaMitologia.pl, zapraszam do zrzutki:

Więcej: