Ósma praca Heraklesa: Klacze Diomedesa

Jako ósmą pracę Eurysteus nakazał Heraklesowi schwytanie czterech dzikich klaczy trackiego króla Diomedesa - spór toczy się o to, czy Diomedes był synem Aresa i Kyrene, czy też urodził się z nieprawego związku między Asterią i jej ojcem Atlasem - który panował nad wojowniczymi Bistonami i którego stajnie w nie istniejącym już mieście Tiridzie były postrachem całej Tracji. Klacze Diomedesa przykute były do brązowych żłobów żelaznymi łańcuchami, a karmił je mięsem nie podejrzewających niczego gości. Inna wersja opowieści podaje, że nie były to klacze, lecz ogiery noszące imiona Podargos, Lampon, Ksantos i Dejnos.

Herakles w towarzystwie kilku ochotników odpłynął do Tracji i po drodze odwiedził swego przyjaciela, króla Admetosa z Feraj. Po przybyciu do Tiridy opanował koniuchów Diomedesa i popędził klacze ku morzu, gdzie pozostawił je na wzgórzu pod opieką swego ulubieńca, Abderosa, sam zaś zawrócił, by odeprzeć Bistonów, którzy puścili się za nim w pościg. Mieli oni co prawda przewagę liczebną, ale Herakles sprytnie poradził sobie z nimi, przeciąwszy kanał, dzięki czemu morze zalało nisko położoną równinę. Bistonowie zawrócili i zaczęli uciekać, Herakles zaś ruszył za nimi. Pałką ogłuszył Diomedesa, po czym zawlókł go na brzeg świeżo powstałego jeziora i rzucił, żywego jeszcze, klaczom na pożarcie. Były już teraz syte, zdążyły bowiem uprzednio, pod nieobecność Heraklesa, pożreć Abderosa, poskromił je więc bez trudu.

Według innej wersji Abderos, chociaż urodził się w Opos w Lokrydzie, był na służbie Diomedesa. Niektórzy nazywają go synem Hermesa, inni jeszcze synem przyjaciela Heraklesa, Opiana Menojtiosa. Tym samym byłby bratem Patroklosa, który padł pod Troją. Założywszy miasto Abderę w pobliżu grobu Abderosa, Herakles wziął rydwan Diomedesa i zaprzągł doń klacze, chociaż dotąd nie znały uzdy. Pośpiesznie pognał je z powrotem przez góry, aż dotarł do Myken, gdzie Eurysteus poświęcił je Herze i puścił wolno na górze Olimp. Pożarły je w końcu dzikie zwierzęta, ale niektórzy twierdzą, że ich potomstwo przetrwało do wojny trojańskiej, a nawet do czasów Aleksandra Wielkiego. W Kartera Kome pokazują ruiny pałacu Diomedesa, a w Abderze nadal jeszcze odbywają się igrzyska ku czci Abderosa - obejmują one wszystkie zwyczajne zawody poza wyścigami rydwanów; tym tłumaczy się opowieść, że Abderos zginął, kiedy klacze pożerające ludzi rozbiły rydwan, do którego je zaprzągł.

Źródło:

• Robert Graves - Mity Greckie

Komentarze:

{Komentarze zostaną dodane wkrótce}

Jeśli masz trochę czasu i chciałbyś wesprzeć mnie w utrzymaniu strony CiekawaMitologia.pl, zapraszam do zrzutki:

Więcej: